Kumbh Mela

De Kumbh Mela is naar men zegt de grootste spirituele bijeenkomst ter wereld. Op de oevers van de rivieren de Ganges en Yamuna is tijdelijk een enorme stad gebouwd, met een omtrek van 65 km. Deze stad wordt hoofdzakelijk bewoond door pelgrims, saddhu’s, guru’s en yogi’s. Er zijn brede straten waar auto’s door kunnen rijden, pleinen en smalle zijstraatjes. Allen wonen deze periode in tenten, van heel simpele, met wat stokken en doeken gemaakt, tot prachtige tenten.

Er zijn grote ‘hallen’ waar belangrijke guru’s spreken, politiebureaus, eerste hulpposten, eetkraampjes, kraampjes met religieuze of toeristische prularia enz.

Muziek, religieuze toespraken en gezang alles schalt over het terrein.

Het belangrijkste doel voor is iedereen het baden. De belangrijkste plek hiervoor is de Sangam, het punt waar de Ganges en de Yamuna elkaar ontmoeten en als 1 rivier verder gaan. Volgens de legende stroomt onder deze plek een mythische rivier, de Sarawasti.

Om het gebied te bereiken zijn er lange poton paden aangelegd. En hierover gaat continue een stroom mensen. Het zicht vanaf deze brug hierop is erg indrukwekkend.

De Saddhu’s en yogi’s blijven hier de hele periode. Ze ontmoeten elkaar, ze vormen een soort regering en tijdens de Mela vindt de initiatie van de nieuwe saddhu’s plaats.

Allen zitten voor hun tent (of in hun hal), de pelgrims lopen langs en bezoeken de voor hen belangrijke saddhu of yogi. Er worden gesprekken gevoerd en de pelgrims worden gezegend. Soms zijn er grote en lange bijeenkomsten.

Ook wordt er vaak eten uitgedeeld.

Zo op het eerste gezicht was het voor mij een mooie foto. Nadat ik hem genomen had vroeg de man links of ‘guru-ji’ toch echt wel mooi op de foto stond. Twee pelgrims met hun guru, een belangrijk moment voor hen.

Ik ben erg onder de indruk van de Naga’s. Vaak naakte asceten, het lichaam bedekt met as.

De eerste dag heb ik hier lang rondgelopen. Er hangt een enorm mooie krachtige, vitale sfeer. Onderweg werd ik door een Indiase man aangesproken (die niet vroeg of ik met hem op de foto wilde, of waar ik vandaan kwam, maar die zoals hij zelf zei ‘net als ik wilde rondlopen en alles bekijken’) en we hebben een groot gedeelte van de dag samen rondgebracht.

Hier staat hij bij een voor hem belangrijke man, Swami Nishchalananda.

Dit was dus allemaal alweer eergisteren. Je doet zoveel indrukken op, ‘ik kon ’s avonds geen zin meer maken.’