A glimpse of the burning plain (koloniaal Kolkata)

Zo heet het boek met brieven en aquarellen van Charlotte Cunning. Ze was de vrouw van de eerste onderkoning en vriendin van koningin Victoria (aan wie ze die brieven schreef). Als haar man op pad was schilderde zij de bloemen en planten en het dagelijks leven in het India uit die tijd.

En ze werd verleid door India, ze ging ervan houden, dat spreekt uit het boek. Het was 1 van de eerste boeken die ik over India kocht.

Ze maakte vier grote reizen door het land en haar werk wordt in het Victoria en Albert museum bewaard. Ze woonde er slechts 5 jaar en stierf op 44 jarige leeftijd aan de malaria vlak voordat ze weer naar Engeland terug zou keren.

Dit is de Saint Johns kerk, waar een memorial voor haar staat.

(Een wanstaltig ding, maar ik wil het toch (laten) zien)

Haar man moest ook de ‘The mutiny’, de Eerste Onafhankelijkheidsoorlog zoals het hier heet, tegen de Britse overheersing neerslaan. Over de manier waarop hij dit deed zijn de meningen verdeeld.

Het centrum staat vol met prachtige koloniale gebouwen, die stap voor stap gerenoveerd worden.

Dit is nog maar een klein gedeelte van het ‘Writers building’, het gebouw waar de klerken van de Oost Indische Compagnie in werkten. Op het dak staan vier beeldengroepen die de Wetenschap, de Landbouw, de Handel en de Justitie voorstellen.

Vandaag heb ik allereerst het Parkstreet cemetry bezocht (het lag op de route). Dit is het oudste Engelse kerkhof in India en als je daar zo rondloopt: ‘mijn hemeltje wat stierven ze allemaal jong’. Er is een Indiaas spreekwoord uit die tijd dat zegt dat de Engelsen maar ‘twee monsoons meegaan’.

Bij de ingang ligt een afstudeerscriptie (‘koloniale kerkhoven’) ter informatie. Het kerkhof wordt nog steeds onderhouden en sommige graven zijn geadopteerd door Indiase organisaties.

Ter illustratie:

Dit is het grafmonument van ‘de beroemde’ Rose Aylmer (nog nooit van gehoord). De dichter Walter Savage (ook beroemd maar mij ook onbekend) schreef een prachtig (de engelse reisgids is een beetje chauvinistisch) gedicht over haar en dit gedicht staat op het monument (maar is onleesbaar). Rose stierf aan een overdosis ananas……. en het monument lijkt op de vorm van een ananas (zoals men die in India schilt). Het monument is geadopteerd door de turnvereniging uit Kolkata.

Hierna ben ik naar Collegestreet gegaan, een straat met de universiteit, diverse hogescholen en ziekenhuizen, allemaal bij elkaar. De stoep van deze lange straat is aan beide kanten volgebouwd met boekstalletjes. De man achter het tafeltje vult formulieren, (tegen betaling uiteraard) in. Het gaat waarschijnlijk om intake formulieren voor het ziekenhuis. En hij kan ook voor je typen.

In deze straat staat ook het Indian Coffeehouse. Hier was ik 15 jaar geleden ook met twee Fransen (die nauwelijks Engels spraken). We hadden een taxi gehuurd die ons de hele dag langs alle bezienswaardigheden zou rijden. ik zou de volgende dag vertrekken en ik was doodziek. Ik had de dag ervoor 3 dingen gegeten/gedronken die in dit land dus niet handig zijn en ik slikte elke 2 uur een immodiumpil (een sterk anti diarree middel). In dit koffiehuis heb ik toen ontzettend zitten zweten van de koorts. Ik wilde naar bed. En die Fransen wilden nog een kopje koffie. Cafe au lait!

Nou ja, ik wilde het vandaag dus overdoen. En heb nu zelf 2 kopjes koffie gedronken. Met melk!

Tenslotte heb ik de botanische tuin bezocht. De tuin is in 1786 aangelegd en heeft sindsdien niet erg veel onderhoud gekend. Dat zou ook wel een investering zijn, want de tuin is erg groot. Maar toch…… er zijn erg mooie botanische tuinen in India. Bij de ingang werd de inhoud van alle tassen op plastic gecontroleerd, dit mocht echt de tuin niet in. In de tuin zelf reden de parkwachters op brommers rond. (Maar ja, die zijn niet van plastic)

Het was heerlijk wandelen tussen het groen en de vogels weer te horen fluiten.

Laat ik maar eindigden met Koningin Victoria. In haar naam is hier veel gebeurd. Ofschoon ze zelf nooit in India is geweest en toch allang ‘uit beeld is’, staan er nog overal standbeelden van haar. Dit is het pompeuze (‘imposante’ zegt de gids) Queen Victoria Memorial. (Ook weer slechts een gedeelte…..)