Ik ben vandaag naar tempel 7 Shussekiji geweest. Voor degenen die de tempels volgen: Het nummer klopt, deze tempel hoort bij een groep van 20 die ‘facultatief’ te bezoeken zijn. In het boekje stond wel de route, maar de eigenaar van de ryokan gaf me deze kaart en een mapje met foto’s van belangrijke punten in de route.
Zonder dit zou ik er nooit gekomen zijn. De tempel ligt boven op een berg op ruim 800 meter hoogte. Om bij de start van de klim te komen heb ik de trein van 10 voor 7 genomen en stapte na 2 haltes uit. Na een klein stukje over de weg ging er een paadje rechtsaf steil de berg op en dit ging zo 8 km door.
Bij dit bord dacht ik dat er nog 1,1 km te gaan was. Jammer, fout gedacht. Het bord had heel ergens anders betrekking op en het henro’tje en pijltje waren er later bij gezet.
Onderweg stonden er verschillende groepen beeldjes in het bos, een teken dat ik de tempel naderde.
Na 3,5 uur (en 8 km) bereikte ik de trap, de laatste lootjes en toen ik door de tempelpoort naar binnen ging stond daar een bankje (!) bij de drankenautomaat waar ook nog hete koffie in zat!
Deze tempel is gesticht op de plaats waar jagers zich tot het Boeddhisme bekeerden nadat ze een Boeddha uit de voet van een hert zagen verschijnen…… en dan ligt er ook een koe bij?? Verderop stond ook nog een beeld van een paard (niet op de foto). Dan maar alle dieren, om maar geen risico te lopen?
Toen ik weer enigszins hersteld was liep ik het tempelterrein op.
Ik zat om 11 uur aan de udon, want er was een udonrestaurantje daar boven op de berg. Toen ik wegging kreeg ik een zakje snoepjes mee van de kok.
Na een laatste blik op het tempelterrein moest ik weer naar beneden.
Terug kon ook via de weg. Zo maakte ik een ‘rondwandeling’ (zie de kaart) en hoefde ik niet over het gladde steile pad naar beneden. Het was een smal weggetje waar ik in de 3 uur dat ik er liep 3 keer door een auto werd gepasseerd. En 3 keer stopte de auto en kreeg ik mandarijntjes.
Het weggetje ging heel langzaam naar beneden, ergens zou ik ‘rechtsaf’ richting Ozu moeten gaan. Ik vermoed dat ik daar toch een fout heb gemaakt. Ik kwam een heel eind van de stad beneden. En ik had het wel gehad voor vandaag. Tot ik een spoorlijn over stak: daar was ik vanochtend met de trein over heen gereden, was er hier niet vlakbij een klein station? Na een half uur zat ik op het perron te wachten op het treintje dat na een kwartier kwam.
Van de bergen en het water 
Wat een schitterende kleuren , die bomen zijn echt heel bijzonder.
Leuk dat je die kaart verstuurde, snap heel goed dat het buitengewoon lastig moet zijn om je weg te vinden als je alleen dit tot je beschikking hebt. Lief dat hij die foto’s erbij deed. Wat een tocht Marga, en dat prachtige weer!
LikeLike
Ja de herfst wordt nu zichtbaar en voelbaar, het wordt frisser. We zaten in een ryokan helemaal op de henro gericht met veel boekjes, adviezen, foto’s enz. Ik was er 3 jaar geleden ook. Zo’n leuk jong echtpaar. En ja, heerlijk dat we mooi weer hebben, (voor morgen wordt er regen voorspeld…….) liefs, Marga
LikeLike
P.s. Je bedoelde hier de tocht die ik beschrijf, dit bedacht ik me later. En ja, wat een tocht. En inderdaad prachtig als dat weer zo opklaart. Doei….
LikeLike
Ha Marga,
Wat mooi zowel je foto’s als je verhaal.
Ontroerend ook de tekst bij die mooie boom:
Als het leven zelf.
Ik krijg heimwee.
Was je alleen gaan wandelen?
Groetjes van José
LikeLike
Ja die boom en het zien ervan zei alles. Ik probeer langs 20 andere tempels te lopen, Mariet doet alleen de 88. Zo had ze een rustdag. Ik was ook een poosje alleen daar bij die tempel, dat was heerlijk. Groetjes, Marga
LikeLike
Marga, hebben je knieën niet geprotesteerd vandaag?
Moedig hoor.
LikeLike
De knieen worden langzaam beter, gelukkig wel. Ik was een paar weken geleden toch wel geschrokken. De stok helpt ook.
LikeLike