Vorig jaar toen de eerste lock down werd afgekondigd kreeg, ontstond er direct een gevoel van ruimte, vrijheid, geen verplichtingen dus alle tijd om me eens op wat moeilijke dingen te storten. Dat werd de Goddelijke Komedie van Dante, daar over later meer. (n.b. er is de laatste tijd wat commotie over het ‘verwijderen van Mohamed uit de hel bij het schrijven van een nieuwe versie. In de discussie wordt gezegd dat Mohamed op de bodem van de hel in het vagevuur zit. Typisch weer zo’n voorbeeld van ‘de klok horen luiden’. Hij zit wel degelijk in de hel maar op een andere plek. Daar beneden in het ergste, heetste punt zitten de verraders: Judas, Brutus en Cassius. Mohamed zit met zijn schoonzoon Ali in de afdeling van de hel waar de tweedracht zaaiers zitten – en omdat de straf ‘past’ bij de zonde worden zij steeds maar weer door de duivels aldaar in tweeën gescheurd!
Maar goed, ik kreeg dus zo’n gevoel van ruimte, alle tijd!
De regels waren streng vorig jaar ik weet nog dat ik de stad uit fietste en me afvroeg ‘mag dit wel?’ Op 1 van de fietstochten passeerde ik in Maarsen het volkstuincomplex ‘Levenslust’ en met al die vrijheid, al die ruimte dacht ik ‘dat is leuk, een volkstuin!’ Ik nam direct ’s avonds contact op en er was een wachtlijst. Deze was zo lang dat het niet mogelijk was me bij ‘Levenslust” in te schrijven. Maar ik kreeg allemaal mooie tips dus schreef me bij een aantal verenigingen in. Terwijl ik vroeger nog wel eens ergens van afzag, een wachtlijst……. dacht ik nu, laat ik er maar op gaan staan en dan zie ik wel.
ik werd 2 dagen later gebeld en kon een tuintje krijgen naast, bij, voor een ander volkstuincomplex in Maarssen en of ik de volgende dag even kon komen tekenen.
Hier ben ik er al aan in het werk. De grond was keihard, om er enige beweging in te krijgen moest je er eerst een emmer water over gooien, dan vlug aan het werk: hakken, want na een half uur (en een vierkante meter) was alles droog en moest er weer een emmer water komen. Ik kreeg er dus blaren van op mijn handen.
En ik wist dus niets, maar dan ook niets.
Maar met hulp (coaching) van Eus werd het wel wat. En hij heeft slaplantjes, die hij uitdeelt.
Ondertussen groeide de sla, de pompoenen (het werden er 20), de bloemen en de broccoli. En als ik er niet was kreeg ik hulp van Nelleke en Magda twee vriendinnen uit de straat.
Maar……..ik had me dus ook op de wachtlijst van enkele tuinverenigingen in Utrecht laten zetten. En wat schetst de verbazing, een maand later kreeg ik een tuin bij de Amateur Tuinvereniging Stadion. Een heuse, echte vereniging (met alle bestuursconflicten die daarbij horen), met klusdagen, een verenigingsgebouwtje (met wc!), en wat al niet meer. Hier was de bodem overwoekerd met onkruid, tot heuphoogte! Toen ik het eenmaal redelijk ‘schoon’ had moest ik twee weken weg. Bij terugkeer was ook het onkruid teruggekeerd op de oude, bekende hoogte.
Dit is dus tuin2. Onder het net groeit veldsla en hierachter staat mijn trots: de artisjok. Hij had in november twee grote bloemen en 1 dag voordat het ging sneeuwen heb ik de wortels nog bedekt met stro. Hij heeft dapper, dapper doorgezet .
Dit is hem nu, begin april, dus als hij de komende kou overleefd dan gaat dit wat worden dit jaar. In deze tuin heb ik hulp van de tuin-buren en Karin, zo zijn we naar een kweker geweest om bloemenplanten te kopen, die ook nu ook weer terugkeren. Prachtig om te zien, hoe (bijna) alles weer gaat groeien.
Ondertussen is het hele verenigingsleven door de corona stilgelegd. Maar het werk gaat door: In beide tuinen komen de uitjes op en bij mijn thuis is boven op zolder een kleine kwekerij ontstaan. Ik heb inmiddels een ‘tuinplan’ en een schriftje aangelegd waarin ik de groei van de zaadjes en het vervolg bijhoud (als…ze uitkomen).
En ik ben vaste klant van het naburige tuincentrum geworden. Ik heb geen blaren meer op mijn handen, maar eelt.
En onder het plastic groeit de spinazie, de snijbiet en de uitjes.
Van de bergen en het water 
Wat leuk, Marga, ik ben vrijwilliger geworden bij Bloeyendaal met heel veel plezier en sta op de wachtlijst voor een tuintje.
Ik werk iedere woensdag en verwijder o.a. de Japanse duizendknoop en snoei de bramenstruiken, knot wilden en help het riet opruimen.
In de coronatijd wilde ik zoveel mogelijk buiten werken.
Groetjes van José
LikeLike
Leuk Jose, ik wandel weleens door Bloeyendaal, wat een mooi terrein. Heeft Bloeyendaal ook tuintjes? Wij hadden in Maarssen ook Japanse duizendknoop (gelukkig ver van mijn tuintje vandaan) daar is hard aan gewerkt en men zegt…dat het verwijderd is.
LikeLike
Haha… vrijheid? Tijd?
Maar ik ben trots op je 👍
LikeLike
praat me er niet van……………….
LikeLike
Hoi Marga,wat een mooi verhaal.Groene vingers en geen blaren meer.Wat een mooi gegeven om zomaar twee volkstuinen te krijgen met allemaal mensen erbij met hetzelfde doel. Wat zal jij genieten van de tuinverhalen,de rust en lekker groeien van de groenten die veel lekkere smaken van je eigen tuin. De bloemen en de zon. Daar word je wel blij van. Dikke knuffel Ria
LikeLike
Ja het is heerlijk werken zo buiten, met die plantjes en de aarde. En dan hoor ik de vogeltjes zingen en is alles goed. Tja die tuinverhalen, het is net als mensen met een hond – je krijgt opeens weer andere contacten en gesprekken.
LikeLike
Wat onverwacht (voor mij) en wat ontzettend leuk.
Heb je bij atv Stadion een “groentelapje” zonder huisje?
Weet je dat in het grote clubhuis voor de oorlog een labaratorium van diergeneeskunde zat. Een vriendin van mijn moeder werkte daar, ze vertelde ons daarover. In de oorlog moesten ze eruit omdat het dreigde onder water te worden gezet (dacht ik)
Wat een voldoening geeft een tuin he!
Maar 2 tuinen is dat niet wat erg veel!
Ach de mooie tuintijd breekt aan. Heel veel plezier!
LikeLike
Ja, het is natuurlijk veel maar het lapje in Stadion is 1/3 oppervlak van een tuin met huisje. Verder stond er op het stukje dat ik heb een huisje dus de grond is daar zo dood als een pier (die daar niet in de grond zit). Het tuintje in Maarssen is de helft van het aangeboden tuintje. En verder een heel verhaal waarom ik er nu 2 heb: wil, zal en moet van mezelf dit jaar kiezen. Ken je atv Stadion? Ze hebben een hele tijd dat grote clubhuis gebruikt, nu niet meer en het bestuur wil het nu weer ‘terug’ in gebruik.
LikeLike
In één keer twee tuinen, dat lijkt me heel veel werk. Je kunt gewoon niet meer op reis.
Straks genieten van al het lekkers uit de tuin.
Veel plezier.
LikeLike
Verschrikkelijk veel werk, helemaal bij een hittegolf. Maar de sportschool is dicht. Ik ben sowieso benieuwd hoe de corona toekomst zal worden. En mochten we wel weer kunnen reizen: januari – februari? Lekker ergens overwinteren? Maar het geeft erg veel voldoening te zien hoe alles groeit, en zeker weten: het is onbespoten! (het is alleen jammer dat het allemaal tegelijk klaar is…..)
LikeLike
Marga,
Ik wil je af en toe graag helpen, een eigen tuintje zit er heláas nog niet in , nu de wachtlijst is opgeheven.
Lieve groet van José
LikeLike
Het beleid van het bestuur is niet helemaal doorzichtig, het bestuur zelf trouwens ook niet. Aan de andere kant, als die weguitbreiding van Amelisweerd doorgaat moet er ook een stuk tuin worden ingeleverd. Dus misschien vandaar dat opheffen van de wachtlijst. Er is binnenkort een ledenvergadering, ik ben benieuwd! Op welke dagen ben je op Bloeyendaal?
LikeLike
Ha Marga,
Op woensdag ben ik er wekelijks en vandaag met de open dag!
Veel groetjes van José
LikeLike
Hallo Marga,
Een beetje late reactie!
Wat leuk dat je tuinder bent geworden en dat net zo fanatiek als je alles doet.
Hopelijk heb je al wat kunnen oogsten in je tuin!
Veel plezier ermee!
Groetjes Jane
LikeLike