Halverwege!

Het is een pad met heel veel verschillende richtingaanwijzers, soms staan ze bij elkaar, soms zien we ze vaak en soms lopen we uren tot we weer een teken zien. Gelukkig is er ook altijd het boekje, het chaotische boekje. Daar zou ik uren over kunnen vertellen. Ik verlang regelmatig naar de Lange Afstandspaden- of de GR boekjes. Vanaf nu begint elk blogbericht met een richtingaanwijzer. Als start 1 van de meest voorkomende en 1 die we kunnen begrijpen. (want ook dat is handig)

Maandag 11 november We zijn zojuist in tempel 40, Kanjizaji aangekomen en volgens het boekje zijn we nu op de helft van het aantal kilometers. De helft dus! (Nog 600 km te gaan……..)

Het was een rustige, mooie wandeling.

Osetta: dit zijn ‘kleine’ (volgens het boekje) geschenkjes van de plaatselijke bevolking aan de pelgrim. Maar soms zijn het dus ‘grote’ geschenken. Zo kreeg ik vandaag de wandelstok van een man die we op het bergpad tegenkwamen. ‘Ik ben bijna thuis’, zei hij. Ik heb hem sprakeloos nagekeken. We krijgen elke dag wel iets, vaak mandarijnen, heerlijk! Of snoepjes, de man op de foto kwam met twee potten snoepjes: ‘pak maar zoveel je wilt’. Alweer volgens het boekje: ‘Door deze zelf-loze daden van de plaatselijke bevolking voel je je nederig en zo ervaar je de werkelijke betekenis van ‘dankbaarheid’.

En, ja ik ben in een prachtige hut naar de wc geweest. Tussen alle knoppen (ook het doortrekken gaat hier elektrisch) kon ik het daarvoor bedoelde knopje niet vinden en dus probeerde ik ze allemaal. Helaas ook die van het alarm.

De telefoon werd niet opgenomen (en hoe had ik het moeten uitleggen) en er kwam ook niemand. Gelukkig maar, dachten we, dat er niet iets echt was gebeurd.

Dinsdag 12 november

Geen tempels vandaag, maar wel weer een zware klim over de Kashiwazakapas.

Volgens het verhaal……..raakten ooit de pelgrims boven op de pas bewusteloos door de dorst. Kobo Daishi verscheen en riep: ‘Graaf de wortels van de Shikimiboom (Japanse anijsboom) uit!’ Hierop verscheen puur water dat iedereen genas.

Woensdag 13 november Op weg naar Uwajima, een grote stad.

Vandaag liepen we hoofdzakelijk langs ‘route 56’, een snelweg die ook het eiland rond gaat. Bij de tunnels is er vaak een pad voor de henro: ‘over de berg’, zodat je niet door de tunnel hoeft. Dit zijn vaak steile, moeilijk begaanbare paadjes. Omdat dit een relatief korte etappe was en omdat het een lange tunnel was (1750 meter) zijn we via dit pad gegaan.

Toen we beneden in een dorpje aankwamen kregen we van een mevrouw 2 mandarijnen en toen we daar zo met haar stonden kwam er een man naar ons toe rennen ‘wacht even’, hij had twee blikjes koffie voor ons.

En vanmiddag kwamen we in Uwajima aan. Uwajima heeft een kasteel op de berg (zoals elke stad hier) en de Tenshaen tuin. De tuin is in 1866 als vakantieverblijf (het huis is inmiddels weg) voor een plaatselijke edelman aangelegd. Nu is het ‘nationally designated scenic spot’. Er staan wel 11 soorten bamboe, maar wij vonden de bamboe die we ‘in het wild zien’ veel mooier. Maar de vijver met de begroeide brug: een plaatje toch?

In Uwajima staat de Ryukoin tempel (nummer 6 van een groep andere tempels). Hier ligt ‘het heiligste’ van tempel 40 (wat meestal niet te zien is en dus ook hier niet).

Links staat de (vaak rode) Shintoschrijn, bewaakt door twee vosjes. Zij bewaken de kami (god) van de rijst. En op de achtergrond de Boeddhistische tempel. Het was een stukje klimmen naar dit complex en ooit stond beneden aan de trap een grote rode tori. Maar dat zal teveel zijn geweest een tori die met zijn aanwezigheid het hele terrein Shinto maakt. Nu stond er niets, geen tori, geen toegangspoort.

Op het tempelterrein staat een steen met een haiku van Basho. De dame van het stempelbureau heeft de tekst voor me opgeschreven en stuurde een andere dame met me mee naar de steen. Nu dus nog uitzoeken wie het kan vertalen (en wat er staat). Maar de steen zo onder dat herfstboompje is ook mooi.

En tenslotte, we slapen in het Clementhotel. Beneden bij de receptie kun je allerlei spulletjes om te gebruiken mee nemen: o.a. toiletspullen, oordopjes en ook koffie. Hier zit de koffie in een soort theezakje, in een ‘drip coffee bag’.