In Ayodhya stond de Babri moskee, gebouwd in de 15e eeuw. Aan het eind van de vorige eeuw riepen hindoe fanatici (onder bescherming van de huidige regeringspartij de BJP) de grond waarop de moskee stond uit tot de geboorteplaats van de god Rama. De moskee werd bestormd en verwoest en er braken in het hele land rellen uit waarbij 2500 doden vielen.
In 2002 keerden militante jonge hindoes terug van een bezoek aan deze plek en doodden 1000 mensen in Gujarat.
Er is inmiddels een tempel op gebouwd ter ere van Rama. De plek blijft onderwerp van geschil tussen moslims en hindoes.
En geen idee waarom ik hier naar toe wilde, maar ik wilde het zien. Ayodhya is een van de heilige steden en een van de zwerende wonden van India.
De hele binnenstad van Ayodhya wordt streng bewaakt door gewapende militairen en alle straten die leiden naar de tempels zijn voor verkeer afgesloten.
De tempel zelf was een bron van rust, mits je maar blij was met de tempel voor Rama. Het leek al met al op een bezoek aan de klaagmuur in Jeruzalem, een muur waarop ook de grote moskee rust. Weer twee geloven op een vierkante km die de waarheid claimen en dus weer veel conflicten. En wie is hier Rama?
Ik heb daarna wat door Ayodhya gelopen, een vieze en arme stad. Overal vuilnis, koeien en aapjes.
Daarna bezocht ik de tempel ter ere van Hanuman (de aap-god).
Hier gaven de gelovigen dozen met koekjes aan de god, deze werden later weer uitgedeeld.
‘sMiddags ben ik op zoek gegaan naar islamitisch Faizabad. Ooit was hier een bloeiende islamitische gemeenschap, hier en in de gebieden rond de Ganges-vlakte waren zij vaak in de meerderheid.
Het was veel zoeken en lopen in alweer een arme, stoffige, vieze stad. Een stad waarin iedereen arm was, hindoe en moslim.
Ik stuitte op een nieuwe kleine moskee waar een groepje vrouwen aan het bidden was. Het waren hartelijke vrouwen die me direct koekjes en thee gaven, maar geen woord Engels spraken (dat deed niemand in Ayodhya en Faizabad).
Daarna heb ik nog wat door de stad gelopen op zoek naar de bazar. Het was al met al een droevige toestand.
Het is toeval waar je geboren bent, alleen maar toeval en wat een verschil kan dat uitmaken.
En dan ook nog moslim in India anno 20017. Het lijkt me verschrikkelijk om hier, nu moslim te zijn.
Lieve schat, wat doe je daar… ?
Reis maar snel door naar a better place to be.
Kus
LikeLike
‘what am I’m doning here’ is een mooi boek van Bruce Chatwin. En dat vroeg ik me ook wel eens af. Vraag me niet waarom, maar ik wilde er naar toe. En het was maar dag. Ik ben nu in Allahabad, (100km van Varanassi) ook weer heilig. Ik ga morgen naar de rivier. Fijn weekend gehad?
Liefs, Marga
LikeLike
Mooie verhalen.Leuk om te lezen, waarom publiceer je ze niet! Of misschien een reisboek?
Hoop, dat de volgende stad wat inspirerender is!
groetjes
LikeLike
Ik merk dat het blog een soort dagboek is en een alvast een start van verwerken is. En een leuke manier om contact te hebben. En ik loop nog 4 fotoboeken achter……… groetjes, Marga
LikeLike