Ik weet niet meer waarom, maar bij de planning heb ik de laatste 3 dagen uit het boekje in 2 dagen gepland. Dat betekende dus 2 lange wandeldagen. In Fowey sliep ik op een boerderij, een half uur lopen van de ferry. Daarbij opgeteld het wachten op en gaan met de ferry was het een uur ‘extra’ voor ik kon gaan wandelen. De weersvoorspelling was hevige wind en vanaf ongeveer 2 uur regen. Ik ben om kwart over 9 met lopen begonnen.
Het was weer een prachtige tocht, het pad slingerde als een dun draadje over de kliffen. Soms vlak langs de rand.
Met telkens weer mooie rotspartijen.
Om 1 uur zag ik in de verte een donkere lucht aan komen en al spoedig viel de eerste druppel. Het lukte me om mijn regenjack aan te krijgen en de hoes om de rugzak te doen. Maar het waaide enorm en het ging steeds harder regenen. Ik zag me op dat smalle paadje niet op 1 been balanceren om de regenbroek aan te krijgen.
Ik ben nog 2 kliffen op en neer gegaan en toen zag ik een richting aanwijzer: Polperro overland. Een uitkomst, niet meer op die gladde, smalle paadjes klimmen of dalen maar over het land! Ook dat pad ging vlak langs de rand van het klif en het was soms overwoekerd met bramenstruiken en brandnetels. Hierdoor zag ik vaak het pad niet.
Met een drijfnatte broek bereikte ik Polperro, een beeldig dorp, maar helaas door de weersomstandigheden geen foto’s want alles zat in het plastic opgepakt.
Daar was koffie en daar waren scones. Ik was van plan mijn korte broek en de regenbroek aan te trekken, maar de broek droogde wonderbaarlijk snel.
Nu hoopte ik op een bus, want het bleef hard regenen en waaien. De eerstvolgende bus naar Downderry ging over 3 uur, maar een lief oud super Engelse echtpaar ontfermde zich over mij. Ik werd in de eerste bus die aankwam meegenomen en ze bespraken met de chauffeuse waar ik eruit moest, bij het dal waar het riviertje de Derry, doorstroomde. Ik moest het riviertje volgen en kwam dan automatisch weer bij het kustpad uit. Dat zou ik dan nog 2 mijl moeten volgen en dan was ik er. Ik had inmiddels de regenbroek ook aan en begon aan de wandeling. Deze foto is gemaakt toen het even niet regende. Een prachtig klein dal met een rivier.
Bij de kust kon, nee moest ik over de weg want het pad was weggeslagen. In Downderry zelf zou ik niet slapen. Ik moest naar een boerderij weer een stuk landinwaarts. Dit keer had de boer bij het reserveren gezegd dat ik hem moest bellen als ik in de pub van het dorp zou aankomen, dan kwam hij me ophalen. Ik heb daar eerst gegeten en toen gebeld. En het weer klaarde ook weer op. Het is zo raadselachtig hoe dit in, het lijkt wel enkele ogenblikken, geheel kan omslaan.
En tenslotte kwam ik om half 8 daar op die boerderij aan. Ik heb me gedouched en ben op bed gaan liggen en direct in slaap gevallen. Ik werd vanochtend om half 6 weer wakker.
Van de bergen en het water 