Via de highway van Bhuj naar Mandvi.

Ik wilde eigenlijk in Mandvi een nacht blijven en de daaropvolgende dag (overmorgen) met de ferry naar Okha, vlakbij Dwarka. Maar gaat er wel een ferry? Echt uitsluitsel hierover kwam niet, behalve dat er veel meer ‘nee-zeggers’ waren dan ‘ja-zeggers’. Ik besloot dus via Jamnagar naar Dwarka te gaan en een dagtripje naar Mandvi te maken. En toen gingen vandaag de bussen ook nog staken. Terwijl ik gisteren nog wel zo blij was met het buskaartje voor morgen, naar Jamnagar. Op dit moment weet nog niemand of er morgen een bus gaat.

Ik zie wel.

Na de aanschaf van het buskaartje liep ik langs de resten van het Prag Mahal, 1 van de 3 paleizen van Bhuj. De stad, grotendeels verwoest tijdens een aardbeving in 2001, is inmiddels weer opgebouwd en aan het herstel van dit paleis wordt gewerkt.

Daarna kwam ik in de bazaar terecht. In Bhuj is nog een echte bazaar waar de mensen uit de omringende dorpen hun boodschappen komen doen.

Dit zijn de echte kleuren en patronen van de mensen hier. Het staat haar prachtig. Ik verviel natuurlijk veelvuldig in de wens ook zo’n doek om te mogen doen. (Als sjaal?) Dat gaf veel gezoek, want de meeste doeken komen ‘aan een sari’, een beetje te lang voor me.

Uiteindelijk heb ik gisteren…..1 sjaal gekocht. Met zo’n prachtige rand als boven. Hij had ook nog twee niet afgewerkte kanten. Daar moest ik maar mee naar een tailor gaan. (Hij is inmiddels afgewerkt).

Vandaag ben ik dus naar Mandvi gegaan. Omdat de bussen staakten met een soort four-wheel-taxi. Heen was hij snel vol, terug was het een klein uur wachten voor hij vertrok.

Mandvi ligt aan de kust en er worden prachtige grote houten boten gemaakt.

Ik was hier erg van onder de indruk, dus nog maar een foto.

Tijdens het zoeken naar een weg die naar de zee zou leiden zag ik deze prachtige vogels.

Uiteindelijk kon ik hier niet dichterbij de zee komen. Ik kon wel naar the beach, maar dat hoefde nou ook weer niet.

Terug in Bhuj, toch nog maar een keer door de bazaar lopen.

Ook typisch voor hier: de borsten krijgen dmv de kleding extra accent. En ik weet niet of deze vrolijke dames een bh kennen. (of willen dragen).

En banden, het liefst zoveel mogelijk, overal omheen waar het maar kan. Ik zag ook enkele dames met een band, (ter dikte van een armband) door de neus, maar die wilden beslist niet op de foto.

’s Middags ben ik naar een bedrijf, annex winkel geweest dat materialen levert aan het Tropenmuseum en wijlen Abai. Tja, toen viel ik definitief voor twee sjaals, 1 van katoen (met indigo….) en 1 van wol met plaatselijke motiefjes.

In de werkplaats kon ik de weverijen en het indigo verven bekijken.

Hier hangt nog meer katoen te wachten.

Er worden speciale textiel-reizen naar Gujarat georganiseerd. Zoveel aspecten: de mensen, De natuur, de cultuur, de religie, de politiek, het eten en de textiel. En dan zal ik ook nog wel iets vergeten zijn. Maar veel te veel om je overal goed in te verdiepen.

Morgen is er weer een dag.