Het liep vandaag weer heel anders dan bedacht. Eerst wilde ik uitzoeken waar de parade vanavond zou plaats vinden en op welke tijd. Dat klinkt eenvoudig, maar hier iemand vinden die Engels spreekt is niet zo simpel.
Langs de hoofdstraat die naar de tempel leidt stonden grote luxe tenten met banken en stoelen erin. Misschien waren dit betaalde zitplaatsen? Bij de derde tent zei een man die erin zat: ‘Please, sit down’. Hij ging zijn baas bellen. Ik kon hier vanavond komen kijken. Nu de tijd nog. Volgens de man begon alles rond 10 uur. Als ik er om 8 uur zou zijn, zou ik ruim op tijd zijn.
Inmiddels waren twee politieagenten met me in gesprek geraakt. Zij ook in de tent. Ik kreeg de familiefoto’s te zien en 1 bracht me naar de enige atm op het terrein, maar die bleek stuk. De creditcardmachine in het hotel doet het ook niet, ‘It’s the festival’, maar ik ben hier nog 2 nachten dus alle tijd.
Het was erg warm vandaag, er zaten al veel mensen in de brandende zon langs de route klaar voor vanavond en de saddhu’s lagen versuft in hun tent. Ik had in mijn hoofd dat ze vanavond een bad in de rivier zouden nemen, dus heb ik lang naar de rivier lopen zoeken. (Maar ze baadden in een kleine ‘tank’ in de tempel).
Rond 5 uur dacht ik een fles water te gaan kopen voor vannacht en eens te kijken hoe de stand van het feest was. Ik had dan nog tijd om in het hotel te gaan eten en zou dan ruim op tijd voor de parade zijn.
Alles bleek al te zijn af gegezet. Langs de hele route stonden hekken en politieagenten en het zat vol met mensen. Propvol. Met wat gepraat mocht ik elke keer onder een hek doorkruipen tot vlakbij de tent, even dacht ik daar vast te komen zitten tot 1 van de agenten van vanochtend me riep en me daarna weer verder hielp.
Ik zat dus om half 6 klaar voor de parade, waarvan het nog steeds niet duidelijk was hoe laat hij zou beginnen, tussen allemaal mensen met wie ik geen woord kon wisselen. Ik kreeg pinda’s, een kopje thee en er werden weer veel foto’s gemaakt.
Aan de andere kant van de straat stond een groot scherm opgesteld, waar de Indiase Jeroen Pauw gesprekken hield met verschillende mensen. Afgewisseld met beelden van saddhu’s die zenuwachtig stonden te wachten.
Om half 8 begon de parade: een explosie van energie. De stoet werd aangevoerd door de zgn ‘vechtsaddhu’s’ die met stokken een soort gevecht dansten. Ook enkele vrouwelijke saddhu’s deden hieraan mee.
Daarna kwamen de diverse sekten, ieder met hun eigen vlag.
Het ontaardde af en toe in een chaos, wat heb ik een bewondering voor de politieagenten hier, die bleven maar rustig staan in al het tumult.
Alles was om 10 uur klaar, maar toen moest ik weer terug. Er waren nog diverse activiteiten en het was enorm druk. Terwijl de naam van het hotel zichtbaar was, was het weer onmogelijk hier naar toe te kunnen gaan. Maar gelukkig kon ik ook nu weer onder hekken door kruipen, wist iemand weer een paadje enz.
Om half 11 zat ik aan de avondmaaltijd, (aangepast menu, ‘it’s the festival), uitgeput. Zo’n festival is niet iets wat je elke dag mee moet maken. De festiviteiten gingen nog door tot 2 uur (zo werd me verteld, ik sliep als een blok). De koningsnacht met de vrijmarkt (die ik sinds jaren weer ‘ns in Nederland ga meemaken) kan ik nu ook wel aan.
Van de bergen en het water 