Het is bar en boos

Vannacht is het begonnen te regenen en daarbij ging het ook nog waaien, waaien? Nee……stormen! We besloten niet te gaan lopen maar met de bus direct naar Muroto te gaan. Uit de bus gestapt sloeg de storm direct toe. We dachten zo code oranje? Maar hier gaat alles zijn gewone gangetje. De eigenaar van de ryokan had een briefje gemaakt want we moesten ook (nog) overstappen. En zo stapten we voor het toeristen informatiecentrum uit. Hier druppelde, nee stroomde de regen naar binnen.

We konden de rugzak hier laten staan en besloten toch de klim naar tempel 24 (boven op de heuvel) te wagen.

Nee, het is niet de grot, maar toch een grot met een verhaal. Ook de moeder van Kobo Daishi beklom deze heuvel en ook toen stormde en regende het. Kobo spleet toen de rots om een schuilplaats voor haar te maken. En waar was hij nu? Wij moesten en gingen op eigen kracht het glibberige pad omhoog.

Gezien de weersomstandigheden hebben we hier een vlug bezoek aan gebracht.

Na het stempel moesten we weer naar beneden.

Beneden besloten we toch nog even naar de oceaan te kijken. Want we zijn op ‘de Kaap van Muroto’, er is hier veel te zien: prachtige beelden, de grot van Kobo’s verlichting enz. Ik had speciaal een halve dag ingepland, ‘tijd voor nemen’ staat er in mijn aantekeningen. Daar hebben we dus niets van gezien. Maar wel het indrukwekkende natuurgeweld van de oceaan in de storm.

Bij de dames van het toeristenbureau was niets veranderd, het lekte er nog steeds. Maar wat waren ze aardig en behulpzaam. We kregen een kopje koffie met een stukje chocola. Daarna belden ze onze ryokan om te vragen of we eerder konden komen. En ze volgden op een scherm de bus en zouden een seintje geven wanneer wij naar de bushalte (10 meter verderop) konden gaan. Zo laat mogelijk!

Ook gaven ze een briefje mee voor de chauffeur waarop aangegeven wanneer we uit de bus moesten stappen.

En nu zitten we alweer rozig, warm en schoongeboend met droge, warme kleren in de ryokan van vandaag. De rugzak is uitgepakt, alles uit mijn pelgrimstas ligt te drogen, en de kleren zijn weer gewassen. Buiten raast de oceaan nog steeds. Code rood lijkt mij.