Onderweg van gisteren naar vandaag (en nog een dag)

Eergisteren 26 oktober liepen we niet alleen langs de kust, maar ook vaak door dorpjes. 1 van die dorpjes heeft een ‘Antiek straat’, hier staan oude huizen, ik denk opnieuw gebouwd. Weer zoiets wat ik me af vraag: waarom is bijna alles nieuw hier? Is alles verwoest in de 2e Wereldoorlog? En was er toen een invasie door de VS? Werd er op de eilanden gevochten? Ik weet alleen dat er lang een bezettingsleger is geweest, er schijnt ergens nog een bataljon te zijn en er was een oorlogstribunaal en die keizer he, die voor het eerst tot het volk sprak. Maar eigenlijk weet ik dus niets over de recente geschiedenis.

En misschien zijn er ook zoveel nieuwe huizen omdat er bij al die overstromingen en typhoons zoveel verwoest wordt. Nou ja, eens verder uitzoeken als ik weer thuis ben.

Ook de vorige keer dat ik op Shikoku was Heb ik weinig ‘oude huizen’ gezien. Soms staat er nog een echt oud huis tussen de nieuwbouw. Soms is het nieuwe huis in oude stijl gebouwd. De dorpjes hebben weinig sfeer en in de grotere plaatsen is wel een soort centrum, maar ook dit is niet echt een kern, laat staan gezellig.

Dit zie je vaak, een dorpswinkeltje langs de kant van de weg. Met een klein assortiment, wat landbouwprodukten (zaden, jonge plantjes), en praktische artikelen: 3 broodjes, wat melk, rijst, snoep en vis. Links van het winkeltje staat het woonhuis van de eigenaresse.

We raakten met haar in ‘gesprek’ (voorzover je hiervan kunt spreken als je beide elkaars taal niet spreekt). Bij het afscheid gaf ik haar een klompje (jaaaa, ik weet het: hiermee bevestig ik een vooroordeel, maar ze zijn een groot succes Ook bij mij: licht in gewicht en klein van formaat). Als dank kregen wij weer een zak met koffiesnoepjes.

Rechts staat een ‘drankenautomaat’. Die staan werkelijk overal, soms enorm groot. Met thee, koffie, chocolade, (allen hotto of coldo), onduidelijke drankjes, water, papjes, enz.

In deze straat was ook een bakker. Alweer lekkere broodjes!

Verderop in de straat werd gewerkt. Het verkeer (auto’s, fietsen en wandelaars) wordt dan altijd door mannen met vlaggen geregeld.

Daarna kwamen we weer bij de oceaan en liepen een stuk op het doodstille strand.

In de loop van de middag kwamen we bij de minshuku waar we zouden slapen. Dit bleek ook een gaterings bedrijfje te zijn, gerund door 2 dames op hoge leeftijd.

Op het moment van de foto zitten we aan het ontbijt, de hulp loopt door de enorme keuken met de soep, altijd vaste prik bij het ontbijt.

27 oktober Na het ontbijt vroeg op stap en wat stond daar, na 10 minuten lopen?

Op het programma stond tempel 27. Het was 3.8 km steil klimmen, gelukkig konden we de rugzak in een garage beneden aan de voet van de heuvel achterlaten.

De vorige keer dat ik hier was maakte dit alles veel indruk op me. Ook ‘ontdekte’ ik toen een ‘granaat’ of een ‘bom’ (?) bij de Shinto tempel. Wat betekende dit?

En ik heb me toen laten fotograferen bij de vijver met karpers.

Beneden haalden we de rugzakken op en lieten als dank een klompje achter. En toen was het de hoogste tijd om even uit te rusten.

28 oktober We sliepen vannacht in Aki in Tamai H. Ik had bij het boeken de H niet gezien die voor hotel staat. En het was een heerlijk hotel, met bedden! en een goed matras! met zachte kussens! ipv de gebruikelijke kersenpittenkussens en we hadden een prachtig uitzicht over de oceaan bij het ontbijt, maar toen waren we de telefoons vergeten dus hiervan geen foto.

We zijn vandaag naar Konan gelopen en het was een ‘gewone’ wandeldag (maar wat is gewoon?). Dus hierbij foto’s van onderweg, een zonnige ‘gewone’ wandeldag.

Het pad loopt vlak langs de oceaan, dus toch maar weer oceaanfoto’s, het blijft mooi. Soms liepen we langs route 55 (een snelweg, maar wel met Lawson voor de koffie) en vaker liepen we over een fietspad, waar nauwelijks fietsers op te bekennen waren.

We zagen in de dorpjes ook veel armoedige huizen, klein en slecht onderhouden. En dan is het opnieuw weer jammer dat ik zo weinig over het land weet. Zijn er sociale voorzieningen? Is er veel werkeloosheid? Is er een Japanse AOW?

Afval is voor ons een (klein) probleem. Er zijn namelijk nergens prullebakken of zo iets. Soms staat er bij de drankenmachines een bak, maar vaak sparen we het op om het bij de Lawson weg te gooien. Het afval wordt hier ook gescheiden opgehaald. Hier staat het klaar voor de vuilnisman ( hoop ik….. we zagen veel troep in de bosjes, komt de vuilnisman hier wel?)

We liepen ook een groot stuk door een recreatiegebied, met vakantiehuisjes, toiletten (overal staan toiletten in Japan en allemaal schoon), en kampeerplaatsen. Er zat nu nog een eenzame man te vissen en er stopte een auto waarvan de bestuurder naar de wc moest. Badplaats buiten het seizoen……gelukkig was het mooi weer.

En dit is Sunhouse! Opeens stonden we oog in oog met een modern gebouw van waaruit een prachtig uitzicht over de oceaan. We waren te vroeg voor een kopje koffie, het was nog niet open en trouwens we waren er ook niet echt op gekleed…..Sunhouse staat dan ook niet in ons wandelboekje. Maar er stonden stoelen buiten waarop we even konden uitrusten. Even later kwamen er juppen en zakenmannen (allemaal keurig in het pak) die vlak voor het moment van opening keurig voor de deur in de rij gingen staan.

De Tei Brug (In het boekje staan ook hoofdletters) is dus beweegbaar. Hij is 32 meter lang en ligt aan de ingang van de baai. Hij staat omhoog om de schepen naar binnen te laten varen. Mensen en auto’s kunnen slechts 7 uur van de brug gebruik maken. Terwijl ik dit typ denk dat geldt toch voor veel bruggen….? Ze kunnen bijna allemaal open, maar misschien heeft deze Tei brug een verborgen bijzonderheid.

En toen sloeg het pad definitief rechts af en liepen we door Konan.

Het museum was helaas gesloten op maandag.

Hier loop ik met een zak mandarijntjes, die kregen we van een passerende vrouw die met een sprint uit een auto op ons afkwam. Ze wees ons ook nog de weg. Even later kwam ze terug, duizenden excuses, ze had ons de verkeerde weg gewezen. Dat gaf allemaal niets want ik zag het al: het volgende witte gebouw (met de letters) is de ryokan van vannacht. De mandarijntjes zijn inmiddels op.