Onderweg vervolg (deel 7)

Dinsdag 26 november vertrokken we ‘s morgens vroeg vanaf de berg weer naar beneden.

En nog steeds zijn er herfstkleuren.

We liepen naar bekkaku tempel 11 Koryuji. In het boekje stond dat dit gebied bekend staat om de herfstkleuren en dat bleek…. we hadden nog nooit zo’n drukte bij een tempel gezien, de hele parkeerplaats stond vol.

Ik was de enige buitenlandse henro en iedereen wilde met me op de foto of me op de foto zetten. Deze dame maakte de tocht met haar zoon in een auto.

Het was nog een lange tocht naar Saijo, de plaats waar we zouden overnachten. Onderweg voelde je dat de winter nadert, het is, net als bij het wandelen in de lente, weer zo bijzonder te kunnen ervaren hoe het seizoen en daarmee het landschap verandert. Nu wordt de natuur stil, alles keert zich naar binnen.

We sliepen 2 nachten in Komatsu Ryokan, een ryokan die hoort bij een slagerij. Ze zijn verhuist naar een nieuw gebouw en de enige concurrent van de overkant is er niet meer.

Het kostte wat moeite uit de enthousiaste kreten van mijn buurman ‘Anton Geesink’ te herkennen. En ja, bij het avondeten zit iedereen, na een bad in de ofuro, schoongewassen in kimono aan tafel. Het bruine geval dat de buurman draagt hoort erbij, maar wordt niet altijd gedragen.

Woensdag 27 november We sliepen hier 2 nachten omdat we naar tempel 60 Yokomineji wilden en deze tempel ligt op 750 meter hoogte op een heuvel. Het kost ongeveer 3 uur om de ruim 9 km af te leggen, en we moesten eerst een stuk door het dorp wandelen om bij het begin van het pad te komen. Dat konden we eerst niet vinden en onderweg was het ook niet altijd goed aangegeven. Boven op de berg was het mistig en koud. Op de berg begint het pad naar de top van de berg Ishizuchi-san, dat ‘san’ staat erbij omdat de berg heilig is, er woont een ‘kami’ op. Ishizuchi is de hoogste berg op Shikoku, met een hoogte van bijna 2000 meter.

We hebben een stempel gehaald, de Hartsutra gezegd, een blikje warme (!) koffie gedronken en zijn toen direct weer naar beneden gegaan. Zodra je wat gezakt was werd het weer wat warmer. Terug namen we een ander pad om een waterval te kunnen zien waar de ware asceet aan ‘watervaltraing’ doet. Maar ja, doen ze dat in de late herfst of is dit een activiteit voor de zomer? We hebben de waterval gehoord, zagen een pad dat er naar toe ging (maar het was afgesloten) en heel in de verte een Boeddhabeeld, maar geen mensen in witte kleding (zoals te zien was bij Pauline Cornelisse) en helemaal niet staande onder een waterval.

Donderdag 28 november Vandaag regende het bijna de hele dag, soms hard en na half 2 niet meer. We wandelden bijna de hele dag langs een snelweg, ook dat nog! De regen kwam niet alleen van boven maar spatte ook van opzij. Zelfs de monnik van tempel 62 had medelijden met ons, we kregen ‘s morgens vroeg een kopje koffie van hem.

Daarna heb ik een poos geen foto’s gemaakt om de telefoon droog te houden. En wat ben ik blij met mijn goede regenbroek…..

Toen het in de loop van de middag opklaarde verscheen daar in de verte Ishizuchi, bedekt met sneeuw!

We sliepen gisteren in een ‘Henro-house’, een soort Vrienden van de fiets organisatie.

Vrijdag 29 november Een dag met slechts 1 tempel, veel weg en een stralend heldere blauwe lucht.

We zijn nu in Shikoku-chuo en slapen 2 nachten in een hotel, want morgen wacht ons tempel 65: Sankakuji. We zijn zojuist uit eten geweest: een zalige gegrilde makreel, sashimi, groene- en Tofu salade en een miso soepje. Met salade zijn ze karig hier in dit land maar nu even niet. Ik zit opdat het wifi goed werkt beneden in de lobby en hier komt de achtergrondmuziek van Sky radio uit Oranda!! De Jumbo, black friday, Soldaat van Oranje, het schalt uit de lucht. Met Google translate heb ik nu 3x gevraagd: ‘waarom, deze muziek uit Oranda.’ Maar die vraag begrijpen ze niet. En nu weer multi vlaai. Hier krijg ik dus geen heimwee van. En dan komt er ook nog een jongen bij me staan om te kijken naar wat ik doe. En dan ontstaat er een gesprek. (Hij spreekt evenveel Engels als ik Japans). En hij gaat maar door.

De hoogste tijd om te stoppen dus en naar bed te gaan.