Toen de corona pandemie alweer lang geleden echt doorbrak en er een lock down werd afgekondigd had ik het gevoel van tijd! ruimte! Wat kon ik opeens veel doen!
Op mijn ‘pensioenplank’ (de plank met boeken die ik na mijn pensionering wilde gaan lezen, – er zijn inmiddels meer boeken bij gekomen dan dat er vanaf zijn gegaan) stond ook ‘De Goddelijke Komedie’ van Dante. En ik besloot dat dit een mooi boek zou zijn om in deze periode met zoveel tijd, zoveel ruimte te gaan lezen.
ik had al enkele cursussen bij een soort open universiteit van de Harvard Universiteit gevolgd en wist dat ze ook een cursus over dit boek hadden.
Mijn uitgave bestaat uit ‘De hel’ (die het bekendst is), ‘De Louteringsberg’ en ‘De Hemel’. Elk deel bestaat uit 33 canto’s (een soort hoofdstukken), in het begin dacht ik nog 1 canto per week ‘te doen’. Met de cursus die erg uitgebreid is, duurde dit al snel langer. Zo ben ik nu, na bijna 2 jaar in canto 5 van de Louteringsberg gekomen. Er is tenslotte is nog meer te lezen, te bezoeken, te doen.
Vorig jaar was het 700 jaar geleden dat Dante werd geboren. Dit werd in zijn geboorteland Italië uitgebreid herdacht. Ondermeer met een tentoonstelling in Rome die zowel in de NRC als in Trouw lovende recensies had.
Een bezoek hieraan brandde in mijn gedachten.
2 Weken geleden hakte ik de knoop door en boekte een kort reisje naar Rome.
Hierbij mijn verslag. Omdat ik daar van ‘s ochtends 8 tot 5 liep en na de maaltijd (met twee glaasjes wijn) als een blok in slaap viel heb ik dit verslag later, thuis gemaakt.
Reizen in Coronatijd heeft een extra dimensie. Er waren tegenstrijdige berichten over het wel of niet van te voren testen, er waren zorgen over het zitten in een vliegtuig, en so wie so kon dat wel zomaar opeens op reis? We moesten toch allemaal zoveel mogelijk binnen zitten?
Minimaal 24 uur van te voren moet je de sneltest laten afnemen, je krijgt hierna via de mail een code (bij een negatieve uitslag) die in de qr code verwerkt kan worden. Toen ik dit allemaal gedaan had kwam er een bericht van de KLM dat ik naar een andere, latere vlucht was overgeboekt…….. net buiten die 24 uur….. dus moest me weer laten testen. Gelukkig kan dit bijna om de hoek hier. Ook op 1 januari.
Ook meldde de KLM dat ik ivm met de corona maatregelen 3 uur van te voren op het vliegveld aanwezig moest zijn. Daar aangekomen heb ik verder niets van deze maatregelen gemerkt.
Heen was het vliegtuig vol. Dit gaf zoveel zorgen dat mijn temperatuur dreigde te stijgen, dit bleek een risico te zijn want in Italië worden de corona maatregelen consequent uitgevoerd en wordt de temperatuur regelmatig opgenomen.
Maar de qr code, ‘the green pass’ werkte! Bij de steekproeven in het openbaar vervoer, in het hotel, in winkels, in restaurants, in de musea. Overal moet je de qr code laten zien, overal moet je een chirurgisch mondkapje op (in Iran is het een hoofddoek, in Italie een mondkapje, het is overal wat) en regelmatig wordt je temperatuur dus ook opgemeten. Maar alles is open, ik heb zelfs nog even gedacht er naar de kapper te gaan.
zondag 2 januari kwam ik aan, na alle controles (maar geen paspoortcontrole) en een cappuchino aan de bar, ‘o remember….’ was ik met de trein in een half uur in het centrum. Vanaf het station was het ruim een half uur lopen naar het hotel. Ik wil altijd lopen, liep met mevrouw of meneer Google natuurlijk verkeerd en er bleek ook een metrostation op 10 minuten lopen van het hotel te zijn. Maar goed, zo kon ik acclimatiseren. Ik wandelde door een arme buurt met veel vuilnis op straat, veel daklozen en alimentari’s waar immigranten in werkten.

De 3e wereld begint ten zuiden van Rome en in de stad zelf zijn de verschillen tussen arm en rijk erg groot. In het centrum niks geen vuilnishoop op straat.
Het hotel stond in een wijk met een mengeling van vervallen kleine Romeinse villa’s, flatgebouwen en rijtjeshuizen. Een gewone wijk, ik was de enige toerist. Rond het metrostation waren restaurantjes, afhaalpizzeria’s en een supermarkt.

Ik ben ‘s middags naar het centrum gegaan, naar het Vaticaan (met de metro). Hoopte op een mooie kerststal, dit viel tegen. Ook moest je veel toegang betalen en stond er een enorme rij dus ik dacht laat maar. Ik was hier al eerder.


En? Hoe was de Dante tentoonstelling? Wil je het nog even spannend houden haha..?
Anyway… je vertelt het weer leuk!
LikeLike
de tentoonstelling was mooi, verslag komt later, ik doe elke dag een dag.
LikeLike
Wat dapper weer van je om op stap te gaan naar wat je boeit!
Veel groeten van José
LikeLike
Ik voelde me wel schuldig….. wat een rare tijd.
LikeLike
Ja, dat snap ik, daar moet je soms maar gewoon doorheen. Het is een hele rare tijd!
LikeLike
Wat een onderneming Marga.
War schrijf je het weer mooi en informatief op.
Ik ben benieuwd naar je verdere belevenissen.
In deze tijd moet je soms ineens iets doen.
Ik lift graag mee.
LikeLike
Ja, soms moet je ineens iets doen, maar toch vooral daar op Schiphol een vervreemdende ervaring. En het blijkt weer snel te wennen.
LikeLike
Je bent gewoon tot actie overgegaan, na alles goed te hebben overdacht.
Ik lift mee op jouw doortastendheid.
Ik ben benieuwd naar het vervolg.
LikeLike
Wat een onderneming in deze tijd! maar zo te lezen heb je er niet erg veel last van gehad, wel raar om de enige toerist te zijn, zeker in Rome.
LikeLike
In het centrum waren wel toeristen, en het was ook de ‘minst toeristische maand’, dus heerlijk allemaal. Je kon zomaar door het museum lopen!
LikeLike