Antequera…. was het wel een rustdag?

Vandaag waren we een extra dag in Antequera. We wilden namelijk de Caminito del Rey bezoeken. We zijn er met zijn drieën naar toe gegaan, de derde persoon is Paul, die we in Almogia ontmoet hebben, het is een Amerikaan die al diverse camino’s gelopen heeft en nu ook tot Merida verder loopt. De Caminito was een wens van Mariet, Paul heeft een taxi geregeld en ik ben heerlijk meegegaan.

De Caminito del Rey

De Caminito del Rey (de kleine wandeling van de koning) is een enorme kloof waar doorheen een pad is aangelegd. Het gebied ligt op ongeveer 45 minuten rijden van Antequera. We mochten er alleen door in een groep en met een helm op (en met een gids, die veel Spaans sprak maar wel erg enthousiast was).

Het was erg indrukwekkend, wat een werk moet het zijn geweest om de paden aan te leggen.
De gids maakte ook foto’s.

‘s Middags moesten we nog een stempel op halen. We hebben nml een ‘pelgrimspaspoort’, als dit vol met stempels is kunnen we….. een certificaat in Santiago krijgen, ‘kunnen’, want we halen Santiago niet (we gaan ‘maar’ tot Merida) en we weten ook niet of we überhaupt dit certificaat willen hebben, maar goed, baat het niet dan schaadt het ook niet. Op mijn vorige camino’s wilde ik altijd ‘alleen maar stempels van kerken of kloosters’, dit gaf altijd veel stress, want deze waren namelijk bijna altijd dicht als ik in een plaatsje aankwam.

Deze keer genoeg redenen om het kalmer aan te doen. Zo hebben we als start een prachtig stempel uit de Santiago kerk in Malaga, daarna een stempel van de bar Coco, een stempel uit de albergue in Almogia en weer een stempel uit een bar in Villanueva. Het moest nu toch weer een stempel van een kerk worden, anders leek het wel een kroegentocht….. we gingen vanmiddag dus direct naar de Santiago kerk.

De Santiagokerk in Antequera.

Op het overzicht van kerken (met de openingstijden) dat we van de vvv kregen stond weliswaar dat de kerk vandaag dicht zou zijn, maar je weet maar nooit. Hij was open! Er was echter niemand aanwezig. Het stempel (soms staat dit op een tafeltje in de kerk ergens in een hoekje) vonden we ook niet.

Er stond wel een prachtig beeld van Santiago. (St Jakobus)

Ten einde raad dan maar een kopje koffie in de bar naast de kerk. En na dat kopje koffie de vraag aan de man achter de bar….’Wilt U ons een stempel geven?’ Hij had een stempel! Met het kruis van Santiago! Multi-interpretabel…….. van de kerk? Of van de bar? Het maakt niet uit, wij hebben een stempel.

Daarna heb ik nog het Moorse fort bezocht, van waar je een prachtig uitzicht over Antequera hebt.

Met heel in de verte de heuvels van Torcal.

Naast het fort lagen nog resten van Romeinse thermen en daarnaast stond de Santa Maria de Mayor kerk, gebouwd ter ere van de overwinning op de Moren. (De moskee werd direct gesloopt.) Ook hier dus weer veel geweld, overwinningen, en ongetwijfeld veel bloed en tranen.

De Santa Maria de Mayor.
Het puntje van de toren is -nog- Moors.

Gelukkig laten al die culturen, geloven, volken wel mooie cultuur na. En gelukkig nemen ze soms ook iets van elkaar over.

Bloempjes van de dag.

2 Reacties op “Antequera…. was het wel een rustdag?”

  1. Hoi Marga .Wat een mooi verslag.Ik geniet altijd als jij onderweg bent.Het lijkt dat als ik een kop koffie drink of ik het zelf beleef.Ik ga er altijd even voor zitten.Jij weer heel veel plezier.En de groeten uit het zeer koude Nederland met flinke hagelbuien.Gr Ria

    Like

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

%d bloggers liken dit: