Na voor de laatste keer een ontbijtje ‘in de bar’ vertrokken we om 8 uur uit San Pedro de Merida.
Halverwege de ochtend bereikten we het plaatsje Trullijanos waar een Santiago kerk bleek te staan uit de Reconquista tijd.
En toen wandelden we voor de allerlaatste keer door de olijfgaarden.
Bij de binnenkomst van Merida moesten we eerst door een industriegebied en daarna door woonwijken lopen. De natuur was voorbij, dat was duidelijk!
We zijn direct door gelopen naar de Romeinse Brug (de langste Romeinse brug in Spanje, 800 meter). Dit is het ‘officiële’ eindpunt van de camino mozárabe. Na de foto door de drukke binnenstad naar het hotel. Douchen! De rugzak uitpakken! We zijn er!
‘s Avonds trakteerde Mariet op een heerlijke ‘we hebben het verdiend’ maaltijd de Parador. Op weg ernaar toe passeerden we de tempel van Diana. (Merida staat vol met Romeinse resten). Voor de tempel was een podium waarop een ‘dansvoorstelling’: keiharde beatmuziek waar jonge kinderen op hip-hopten. De tempel was hel verlicht,
Van de bergen en het water 
Hoi Marga, De reis zit erop.Veel beleefd en de leuke belevingen onderweg..Wat heb ik weer genoten van je mooie reisverslagen .Op naar de volgende reis.Ik wens je een hele mooie reis terug Gr Ria
LikeLike
Dank je wel altijd weer voor je enthousiaste meelezen, tot spoedig ziens Marga
LikeLike
Gefeliciteerd en de feestmaaltijd lijkt me meer dan terecht!
Dank weer voor je boeiende verslagen. De lichamelijke ” beproefingen” zijn vandaag al weer vergeten (denk ik) en de “beelden” neem je mee naar huis.
Liefs Dinie
LikeLike
Dank, dank Dinie, het was inderdaad weer een mooie tocht. Groetjes en tot ziens, liefs, Marga
LikeLike
Jullie staan mooi op de foto, blij en voldaan.
Ik vond het fijn om mee te lezen en mee te kijken!
Dankjewel Marga,
Veel groetjes van José
LikeLike
Dank Jose voor het mee lezen en je berichten. Tot spoedig ziens, groetjes, Marga
LikeLike