En weer loop ik door….

Nou ja, door…… Vorig jaar eindigde ik een wandeltocht over de Hunsruck in Trier en dacht ‘zou het niet leuk zijn nu door te kunnen lopen’, naar Nederland, naar huis. Na enig zoek werk ontdekte ik de Eifelsteig, een tocht van Trier naar Aken. En van daar dan (zo dacht ik thuis op de bank) bv via Maastricht – blijkt hier dus heel dichtbij te zijn, er rijden hier zelfs Nederlandse bussen – weer verder Nederland in richting Utrecht.

Hoe de gedachten verder gingen weet ik niet, maar ik ben nu in Aken en ga richting Trier lopen. (Ik doe deze keer de helft tot Mirbach) en uiteindelijk zullen de Hunsrucksteig en de Eifelsteig door mij (wie weet?) met elkaar verbonden zijn, maar doorlopen is iets anders.

Ik slaap vannacht aan de rand van Aken, bij de uitvalsweg naar Kornelimunster, waar de Eifelsteig officieel eindigt of begint (het is maar hoe je het bekijkt). Op weg naar het enige restaurant hier in de wijde omtrek ontdekte ik de ’Zuweg’. Kornelimunster blijkt ook eindpunt van de Pilgerweg van Aken naar Kornelimunster te zijn, ongeveer 7 km, voor wie langer wil blijkt er hier ook een Pilgerweg naar Santiago te zijn. Allemaal daar aan de rand van Aken, op 1 paal.

Het verwarrende teken van de Pilgerweg naar Kornelimunster: van de liggende balk van het kruis is een pijl gemaakt, maar deze pijl moet juist niet gevolgd worden. Het is so wie so een vreemde Pilgerweg want in Kornelimunster is de kerk (met relikwieën, ik heb niet kunnen ontdekken van wie) gesloten. Nog steeds wachtende op herstel na de overstromingen van enkele jaren geleden.

In Aken wilde ik vooral de Dom zien. Het belangrijkste hiervan is de paltskapel, deze is gebouwd door Karel de Grote. Deze deed op zijn reizen en veroveringstochten ook Ravenna aan. Hij is er 3 keer geweest en was erg onder de indruk van de Byzantijnse kerken. ‘Dat wil ik ook!’ dacht hij en liet marmer, mozaïek en waarschijnlijk ook bouwmeesters uit die stad naar Aken brengen om daar een soortgelijke kapel voor hem te bouwen.

En ik stond er weer vol verbazing naar te kijken.

Het deed me erg denken aan de oude moskeeën van Isfahan. Dezelfde soort motieven, kleuren, maar zij zijn geschilderd.

Wandel dag 1: van Aken naar Roetgen.

Het zou een dag van 21 km zijn, het werd iets langer. Binnen 5 minuten (na vertrek uit het hotel) liep ik al in het bos. Het pad is goed aangegeven en na ongeveer 5 km ging de pijl rechtsaf, richting een zo op het oog vrijstaande kerktoren. In de veronderstelling dat dit een omweg langs deze toren zou zijn besloot ik dit over te slaan en recht door te lopen. En zo kwam ik in het plaatsje ‘Brand‘. Geen hoogtepunt vandaag en ook niet op de route. Gelukkig heb ik een app op de telefoon die me in bijna elke situatie helpt, en na 3 km kwam ik dan toch in Kornelimunster aan. Daar was 1 café met koffie, precies op tijd. Hier begon de ‘Eifelsteig’ echt.

Het bleef erg lang droog vandaag, al dreigde het wel de hele tijd te gaan regenen.

Voor de grotere ingrepen van de natuur (het pad was weggespoeld, beekjes waren buiten hun oevers getreden, kleine landslights) was er een omleiding, deze stonden wel goed aangegeven, maar waren niet altijd leesbaar, ook hier had de regen de tekst weggespoeld. Zo liep ik een keer volgens de tekens door en kwam bij een brede, wild stromende beek. De brug was weggespoeld. Aan de overkant glimlachte het teken me tegemoet. Wat te doen? Ik durfde de overtocht niet aan en na teruggelopen te zijn zag ik een soort papier met een onleesbare omleidings tekst. Ook hier hielp de app me gelukkig.

Maar zo werden het niet de gedachte 21 km maar werden het zo rond de 27 km, waarbij de laatste kilometers in de al de hele dag dreigende stortbui. Natuurlijk begon die juist op een steil paadje naar beneden. Het jack bleek gelukkig waterdicht, dus viel het allemaal weer mee (dat denk je altijd als je eenmaal bent aangekomen) en ik slaap nu in een ‘wellness hotel’ in Roetgen. (Het enige hier). Buiten liggen er mensen op zonnestoelen in de wei, ik lig uitgeteld op bed. Mijn voeten zijn erg blij.

Ik heb zojuist ‘wellness’ gegeten (een heerlijke salade) en ga toch maar even de site met de laatste informatie over de etappe van morgen bekijken.

‘The woods are lovely, dark and deep,

But I have promises to keep,

And miles to go before I sleep,

And miles to go before I sleep. (Robert Frost)

Want morgen is er weer een dag.