Vandaag bezocht ik de ashram van Gandhi. Hoe meer ik over hem nadenk en de strijd die hij voerde en de manier waarop! Hoe meer ik hem bewonder. Ongelofelijk, wat moet deze man een ontzettend grote innerlijke kracht hebben gehad.
Hij woonde hier van 1917 tot 1930. Men zegt dat hij deze plaats koos omdat deze plek tussen een gevangenis en een kerkhof lag. ‘En iedereen die de geweldloze strijd tegen de Britten voerde zou uiteindelijk op 1 van beide terecht komen’. Gandhi startte hier de zoutmars naar Dandi. Vanaf dat moment wilde hij hier alleen nog naar terugkeren als India onafhankelijk zou zijn.
In zijn zeer eenvoudige kamer (hij predikte en leefde een spartaans leven) stond daar onder andere nog het spinnewiel.
Dit boek stond als eerste op mijn hier te kopen lijstje en ik heb het nu 3x in mijn handen gehad. Het is te groot, te zwaar. (De Indiase uitgave is nog groter dan die in Engeland) Als ik dit zo typ denk ik ‘wat een argument!’ Maar het past dus echt niet in de bagage.
Maar ik heb nog wel plaats voor zijn autobiografie (the story of my experiments with truth). Nu de tijd en rust nog.
www.nrc.nl/nieuws/2019/02/14/niemand-kende-india-zo-intiem-a3654084
Van de bergen en het water 