Ayodhya

7 april Ik zit aan het ontbijt in waarschijnlijk….. het beste hotel alhier. (Een eenvoudig Indiaas hotel, dat geen buitenlandse toeristen gewend is en: de douche is warm!) Ik zit dus aan het ontbijt en lees ondertussen de krant. De ‘pagina’ valt open bij een foto van een wasmachine waar de was uitpuilt. Iets over dertigers en volwassenen worden. Ondertussen wordt de vloer geveegd, ik wuif ‘niet mijn kant op’ en dan komt de man van het restaurant, gekleed in een dhoti (doek om de heupen, slechts een doek) me vertellen dat de idli (een soort rijst bolletje) 5 minuten op zich laat wachten. Hij werpt ondertussen een blik op de ipad en de was aldaar. Ik besluit dit niet te gaan uitleggen en wijs naar buiten: ‘Rain!’ Het heeft vannacht geregend en het is zo heerlijk fris daar buiten, sinds Kerala is het alleen maar warmer geworden. ‘The heat is building up’ en nu eindelijk weer ‘ns een buitje, het lijkt even mei in Nederland. Ik kan me goed voorstellen dat het hier feest is als de monsoon eindelijk aankomt.

Tegelijk met de idli verschijnt een dame met een emmer en een zwabber, dit is het moment om de vloer te dweilen. Ook zij wenst me ‘Good morning’.

Ik bestel nog maar een kopje chai en wil daarna snel naar buiten. De zon breekt door en het zal weer snel warm worden. En ik ga mijn wasje afgeven.

Gisteravond ben ik hier met de trein aangekomen. Ik had een plaats in de 2-tier-ac, de 2e klas met fan: 4 bedden per coupe. De man van de lakens en deken (die ik als extra kussentje gebruikte) had goed voor me gezorgd en hielp me bij het uitstappen. Om te bedanken gaf ik hem wat rupees. Hij bedankte me op Indiase wijze: een buiging om de voeten even aan te raken. Ik had het al vaker gezien, op stations als familieleden afscheid namen. Een mooi en ontroerend gebaar (maar ik voelde me wel een beetje opgelaten).

Ayodhya is de plaats waar de god Ram (de 7e avatar -incarnatie- van Vishnu) geboren is. Hij is de hoofdpersoon uit de Ramanya.

Op de ‘geboorteplek’ stond ooit een tempel (is het verhaal) en in de middeleeuwen is daar een moskee opgebouwd: de Babi Masjid moskee. Deze is in 1992 door fanatieke Hindoes afgebroken, (mede door directe bemoeienis van de BJP) met grote onrusten en vele doden tot gevolg. Sindsdien heet het ‘the Ayodhya dispute’. De tempel is nog niet ‘herbouwd’. Er vinden nog steeds rechtszaken plaats en als de rechters verstandig zijn, komt de eerstkomende uitspraak na 13 april (de geboortedag van Ram) en na de verkiezingen.

Het Ayodhya dispute is politiek, historisch en sociaal-religieus en speelt een grote rol in India en in de komende verkiezingen.

Hier bezoekt Priyanka Gandhi (kleindochter van Indira) de Hanumantempel in Ayodhya. Ook de leiders van de seculiere Comgrespartij bezoeken nu tijdens hun verkiezingsbezoeken de tempels en bidden er.

De Hanumantempel vandaag.

Hanuman is de apengod. Apen spelen een belangrijke rol in de verhalen. Zoals de Boeddha honing van de apen kreeg, zo won Ram de strijd tegen het kwaad dankzij de apen.

Apen zijn overal aanwezig in Ayodhya, als beeld en in natura.

Er wordt ontzettend schoongemaakt, dwz (alleen) de belangrijke plaatsen, zoals de Ghats, de trappen waarlangs de pelgrims naar de rivier gaan om te baden. Ayodhya is 1 van de 7 heilige plaatsen, wie hier gebaad heeft gaat bij sterven rechtstreeks naar de hemel.

Het daadwerkelijke feest is pas over 5 dagen, het stadje loopt vol, de trappen zijn schoon en tot nu toe heeft er hier nog niemand gebaad.

Zelfs het kroos (of wat daar voor doorgaat) wordt uit het water gehaald. Soms betrap ik mezelf op de angstige gedachte ‘als Modi hier maar niet als verkiezingsstunt komt baden’, zo wonderbaarlijk schoon wordt het.

In verband met de politiek-religieuze spanningen is er een enorme legermacht aanwezig. Hier bij de toegang tot de ghats. Mijn reisgids schrijft dat een bezoek vanuit Israel aan de Gazastrook eenvoudiger is dan een bezoek aan de Ramtempel dus die sla ik maar over. Inmiddels sta ik alweer wel met de soldaten op allerlei ‘selfies’.

Ik lees hier ‘the Hindus, an alternative history’ door Wendy Doniger. Zij heeft weer een andere invalshoek: de feministische. in dit boek besteedt ze uitgebreid aandacht aan de rol van Sita, de vrouw van Ram. Wendy Doniger is een Amerikaanse Indologe die diverse boeken over het Hindoeisme geschreven heeft. Ze is 1 van de ‘deskundigen’. En ja….. de conservatieve Hindoe’s, de brahmanen, en de BJP die zijn het natuurlijk niet met haar eens. Er schijnt een Hindoeistische fatwa over haar te zijn uitgesproken. Ze lijkt me niet het type dat daar wakker van ligt.

Het is een genot haar boeken te lezen. Ze weet waar ze het over heeft, schrijft met humor, zet alles in een groter verband en citeert regelmatig bv literaire schrijvers, waarmee ze tegelijkertijd hun visie geeft en van commentaar voorziet.