Vandaag stonden er veel tempels op het programma en het weer was prima! Maar eerst de problemen van gisteren. Het grootste probleem had Mariet, ze was gisteren haar portemonnee ergens verloren (met niet al haar geld, maar wel veel). Dus hebben de mensen van de ryokan gisteravond voor ons opgebeld: naar de Lawson (een winkel met w.c.’s), de politie en een koffietentje waar we koffie dronken en alle natte spullen uittrokken en de inhoud van de rugzak bekeken, wat was daarvan nat geworden?
Het andere veel kleinere probleem was dat ik nu na 1 dag (al) mijn nieuwe zonneklep kwijt was. Zonneklep? In de regen? De zonneklep gaat onder de kapuchon van de regencape en zorgt er zo voor dat ik nog door mijn bril kan kijken. Toen we vanochtend naar buiten stapten hing hij daar aan het bankje. En de zon scheen dus heb ik hem aan de rugzak gehangen.
In tempel 1 stond een gezelschap de gebeden te reciteren onder begeleiding van onbekende muziekinstrumenten, waarop geblazen werd. Er klonk slechts 1 toon.
In de winkel hebben we de laatste spullen gekocht en zijn op pad gegaan.
Na het bezoek aan tempel 3 stonden daar bekenden op ons te wachten: het waren de mensen van de ryokan die contact hadden gehad met het koffietentje en ze brachten de daar gevonden portemonnee naar Mariet terug.
Het pad naar tempel 4 had duidelijk te lijden gehad van het weer van de afgelopen dagen.
In tempel 4 is een prachtige gang met Boeddha beelden. Ze worden weer gerestaureerd, de hoofden zijn al klaar.
Na tempel 5 ben ik nog 5 km verder en naar boven gegaan naar de zgn Benkakku tempel 1. Het was achter elkaar klimmen, eerst over de weg, daarna via een afsnij-paadje.
Precies om 4 uur kwam ik bij de tempel aan en stortte het stempelbureau in, met de vrees dat dit om 4 uur dicht zou gaan. (En ik verging van de dorst, het was warm en vochtig vandaag.) Daar zat een lieve stempelmonnik die me eerst een speciaal bekkaku boekje verkocht, toen daar diverse verder onleesbare papieren in deed en me tenslotte 2 blikjes drank in de handen stopte.
Voordat je het tempelcomplex betreedt wordt je geacht je mond en handen te wassen.
Toen ik om kwart over vier weer naar beneden liep realiseerde ik me al snel dat ik ver na de afgesproken 5 uur pas weer bij Mariet zou zijn die beneden op me wachtte. Ik durfde niet over het steile afsnij-paadje naar beneden te gaan en de weg was lang…….. Blik op oneindig en doorlopen dus. 3 Auto’s passeerden me en daarna nog een japanse pelgrim op een motor, (die ook nog boog). Daarna stopte er een auto: met de stempelmonnik, zijn werk zat er voor vandaag op en hij was op weg naar huis. Of ik mee wilde rijden? Mijn japans was haast nog slechter dan zijn engels dus het werd niet echt een gesprek, maar hij zette me keurig om vijf minuten voor vijf op de afgesproken plek af.
Om half zes waren we bij de minshuku waar we vandaag slapen. We hebben veel gezien vandaag maar ook, bovenal, kennis gemaakt met de mensen van Shikoku: zo aardig, eerlijk en behulpzaam.
Van de bergen en het water 