Onderweg door de olijfgaarden

Vrijdag 8 april

Van Villanueva al Gaidas naar Encinas Reales

Deze ochtend zijn we vroeg vertrokken want het zou warm worden. Het dorp uit gaat snel, zodra je de hoofdstraat uit bent loop je tussen de olijfgaarden. De bomen staan in nette rijen en werkelijk alle hellingen zijn ermee bedekt.

En we moesten weer een ‘rivier’ over. Hier zijn we door de boekjes en blogs die we lezen erg voor gewaarschuwd: scherpe steentjes op de bodem (ik sleep hiervoor al de hele tijd sandalen mee) en een stevige stroming (hiervoor heb ik stokken mee bij me).

We konden koffie drinken in Encinas Reales, een op het eerste gezicht klein plaatsje (maar ze blijken hier bij nader inzien allemaal groter).

Er was maar 1 cafe, ‘Eros’, om alle schijn van een bordeel te vermijden een foto, want zie wie hier nog meer hangt.

Santa Semana (de heilige week voor Pasen) nadert nu snel. Overal zagen we de voorbereidingen hiervoor, zoals bv het opnieuw witten van de huizen of het ophangen van grote doeken met de lijdende Jezus, de smartelijke Maria of de patroonheilige van het plaatsje (ook in tranen).

We sliepen deze nacht in Benamejí (een Arabische naam, wordt op de Spaanse wijze uitgesproken), een plaatsje 4 km verderop. Rond 5 uur was daar een processie met kinderen.

Toen ik ‘savonds op bed lag klonk er muziek. Ik ben toch maar even gaan kijken. De kerk was open en daar binnen werd alles klaar gemaakt voor de komende week.

Zaterdag 9 april

Van Encinas Real naar Lucena

Bij binnenkomst in Lucena moesten we eerst lang, erg lang door een soort industrieterrein lopen. En toen bleken we ook nog een hotel 4 km buiten de stad gereserveerd te hebben. En dat was natuurlijk weer een berg op. Maar het hotel vergoedde daarna alles. Zalig gegeten op een terras, (met uitzicht op de olijfgaarden en ondergaande zon), een kamer met bad, zonder wifi, alles echt Spaans. We hebben hier alleen maar uitgerust……….

Zondag 10 april

Van Lucena naar Cabra (en daar begon het feest……)

Lucena was heerlijk stil, zo zondags ‘s ochtends om 9 uur.

Maar in de Sant Matteo kerk (met een prachtig houten plafond) konden we vlak na het beëindigen van de mis iemand met een stempel ‘vangen’.

Het pad naar Cabra liep over een oude spoorlijn, hier was een fiets-, annex wandelpad van gemaakt.

In Cabra slapen we in een pension aan de rand van de oude stad. Na aankomst ging ik direct op zoek naar een kerk die open was, voor een stempel. Dezevheb ik niet gevonden. Maar ik raakte al snel verstrikt in een processie.

Elke parochie/kerk heeft zijn eigen attributen voor een processie en aan de muur bij de ingang van een kerk hangt het schema van die kerk voor de komende week. Ook zijn bij de plaatselijke vvv komplete overzichten te krijgen. In Antequera zelfs in de vorm van een in kleuren gedrukt boekje. En hier in Cabra kan het je dus gebeuren dat je door een doodstille straat loopt, muziek hoort en 2 tellen later als je een hoek bent om gegaan in het publiek verstrikt ben geraakt.

Na het eten maakten we een wandelingetje door de oude stad.

In het centrum bij de oudste kerk was het enorm druk.

De stoet wordt geopend door de figuren met puntmutsen. (Ik heb gele, bruine en paarse gezien). Een macaber gezicht dat mij aan de ku klux clan doet denken. Daarna de stellage met een uitbeelding van de lijdensweg van Jezus, of een smartelijk kijkende Madonna en tenslotte een enorm groot orkest dat van die prachtige trage half achtige blues speelt (komt bv ook in de Godfather voor).

Ik denk dat ik over het thema ‘processie’ nog wel meer wil weten. Ik heb bv de volgende vragen: onderweg waren de cafe’s vol met vrolijke mensen, de stad was in feeststemming. En daarna op naar de processie? In de lijdensweek ?? De meisjes (van gisteren) waren ‘bruidjes voor Jezus’ waarvan stamt dit gebruik? Waarom de onherkenbaar makende puntmutsen? Enz dus.

En dan tenslotte, dit bloemetje van de vorige dag.

Ps mijn kuiten zijn rood verbrand door de zon. Morgen is het nog warm, dinsdag wordt er onweer voorspeld, het lijkt wel Nederland ….