Van de zon in de drup

En wat voor drup. Vandaag regende het de hele dag, dan weer hard, dan weer zacht, maar altijd gestaag.

We vertrokken gisteren met zon en een strakke blauwe lucht uit Hinosoja. Omdat het een lange etappe is, hadden we ook deze in tweeën gedeeld. Mariet had belde met het hotel van de volgende dag om een taxi voor een afhaalpunt af te spreken, toen de eigenaar heel aardig aanbood ons na 20 km bij een punt waar het pad een weg kruist op te pikken. ‘Hij reed er toch langs’.

We liepen deze dag door een vlak gebied met veel landbouw en veel bloemen.

We moesten weer een brede stroom over, de bodem was glibberig en lag vol stenen. Hiervoor heb ik ‘waterschoenen’ (plastic sandalen van van Haren) bij me. En zo kost een stroompje veel tijd: bergschoenen en sokken uit trekken, soms de stokken van de rugzak losmaken en langer maken (en vastdraaien…..anders zak je nog het water in), de waterschoenen en handdoekje uit de rugzak halen en aantrekken. En dan zo opgetuigd het koele water in. En je weet nooit wat deze toekomst brengen zal. Aan de overkant hetzelfde ritueel maar dan in andere volgorde. Bijkomend punt hierbij: hoe houd je de voeten schoon, want na het afdrogen moet je direct de sok en schoen aan, erop gaan staan geeft weer zand en modder aan de voet. Het handigst hiervoor is een goede grote steen om op te zitten, maar die ligt helaas niet overal klaar. Mariet was deze keer in het gras aan de oever gaan zitten. Toen er plotseling een hond verscheen. Even later riep een man de hond terug. Ik stedeling uit een andere wereld dacht dat de man de hond uit liet, maar al snel bleek dit niet het geval. Er kwam namelijk een grote kudde schapen en geiten aan en deze dreigde over Mariet heen te galopperen. Gelukkig wist de herder ze langs haar heen te leiden, hierna renden de beesten (waarschijnlijk net zo geschrokken als wij) snel weg.

Hierna ging de wandeling deze dag heerlijk rustig in de zon, met prachtige vergezichten door. We kwamen een kwartier voor de afgesproken tijd op de plaats aan.

We sliepen deze nacht in Monterrubio de la Serena in een erg leuk hotelletje op de Plaza de España tegenover de kerk.

En vandaag, vrijdag 22 april zouden we eigenlijk het tweede deel van de wandeling doen, maar het weer is voor de zoveelste keer weer helemaal omgeslagen. Het is koud (we hebben de airco op warm gezet) en het regent. En we horen van sneeuw in Spanje…maar zo erg is het gelukkig bij ons nog (?) niet.

Ik wilde toch de 12 km van de tweede helft lopen, dacht anderhalf uur heen langs de weg en daarna weer terug. Gehuld in plastic ging ik op pad. Drie maal stopte er een auto met de vraag of ik een lift wilde, en na de derde keer ben ik maar weer terug gegaan. Zo werden het slechts 10 km deze dag.